ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္ေနတဲ့့ blog

ေျပာရမွာ ေၾကာက္ေနတယ္-- ဒါေပမယ့္ မေျပာလိုက္ရင္လည္း ရင္ထဲမွာ နင့္ေနသလိုဘဲ- တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး -
blog ေတြထဲမွာ သူမ်ားရဲ႕ခံစားခ်က္ေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီး တစ္ခုခုနဲ႕ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြလုပ္တက္ၾကတာဘဲ -
တခ်ိဳ႕ blog ေတြ႕က်ေတာ့ ဗဟုသုတေလးေတြကို မွ်ေ၀လိုက္ၾကတယ္- ကြၽန္ေတာ္လည္းအားက်လို႔ လိုက္ေရးၾကည့္တာ
ရက္ပိုင္းဘဲရိွေသးလို႔လားေတာ့မသိဘူး - ကြၽန္ေတာ္သြားလည္ေနတဲ့blog ေတြထဲမွာ '' ႏွင္းပြင့္ျဖဴေလး၊ ခ်စ္ေလေျပ'' တို႔ရဲ႕ ေရးထားတာေလးေတြ႕ အရမ္းႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ - ေနာက္တစ္ခုက နာလည္ေလးကခ်စ္စရာေလး "သုႏွင္းဆီ " တဲ့
သူကလည္းတစ္မ်ိဳးေလးဘဲ- ကြၽန္ေတာ့္ကို သိခ်င္မွလည္းသိမယ္- မသိဖို႔က (၉၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ေသခ်ာေနတယ္။
ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ --ကြန္ပ်ဴတာကို အၿမဲမကိုင္ရေသးလို႔ေပါ့ - သူမ်ားလိုလည္း ထူးထူးျခားျခားေလးေတြမေရးတက္ေတာ့
ခက္ေနတယ္- စိတ္ထဲမွာလည္း မေကာင္းဘူးျဖစ္မိတယ္- ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္လို႔ လူခ်စ္လူခင္ေတာ္ေတာ္ေပါေနတာလဲေပါ့ေလ-
တျခားဟာေတြမေရးတက္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ ဘယ္သူမွနားမလည္ႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြေတာ့ ေရးထားတာေပါ့-
ကာရန္မညီ ကဗ်ာမပီေသးတဲ့ စာလႊာေလးေတြေပါ့ ရင္ထဲမွာထက္ အျပင္ဘက္မွာခ်ေရးထားတာ စိတ္ေပါ့သြားမယ္ထင္လို႔ပါ
၀ိုးတ၀ါးအေတြးေတြနဲ႕ ဆိုးဆိုးရြားရြား ေလွ်ာက္မေတြးဘဲ ရိုးရိုးသားသားေလးပဲ ၀န္ခံထားတဲ့ကဗ်ာေလးေတြပါ-
စိတ္ပါရင္ ၀င္ႀကည့္သြားေစခ်င္တဲ့ -